غزل

فرقی نمی کند همه جا رنگ دودی است

در پای چشم خدا یک کبودی است

آبی آسمانی از این شهر رفته است

چشمم به آن طرف که نگا کرده بودی است

پروانه ها همه در پیله مرده اند

در شهر ما فضای نشستن عمودی است

این نسترن به چه ذوقی شکفته ......................

ادامه دارد............

شهریور ۹۰

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: